vrijdag 8 augustus 2008

vakantie

Bijna vier maanden geleden dat ik begon bij School voor Coaching. Het gaat allemaal erg snel. Cliche om te zeggen dat de tijd vliegt, zelfs in deze vakantietijd waarin veel collega's zich ergens in bush bush of tussen of op de bergen bevinden. De afgelopen weken voelden beetje eenzaam, omdat er op uitvoeringsgebied niet veel te beleven viel. Het was even niet spannend zeg maar. Gelukkig dat Ma. aanwezig was en mij af en toe nog verder kon helpen in het vak. Verder ben ik wel teruggeworpen op mijn eigen initiatief. Ik heb het wel spannend gemaakt door veel te leren door lezen en af en toe het gesprek aan te gaan. In mijn netwerk flink gaan spitten en oude contacten aangehaald. Belangrijk onderdeel daarin is LinkedIn geworden. Ik bemerk dat dit nog maar het begin is, maar mij nog veel kan brengen. Geduld is wel een thema bij mij, dus ben ik er gerust op dat het wel komt. Ik weet dat uit het verleden dat sommige dingen tijd nodig hebben. Oude contacten hebben ook weer contacten en als je maar af en toe wat laat horen, dan komen de vragen (lees opdrachten) ook. Ik vind het wel spannend.
Dus enkele weken van relatieve rust, maar wel nuttig voor reflectie en verdieping. Mijn vrouw zei 'geniet er nou is van dat je die rust hebt'. En daar heb je hem weer. Rust, hij komt wel vaak terug. Toch zit er onrust in me, waar komt die vandaan? Bij teamcoachtechnieken toen ik als deelnemer meedeed bij P en M. schreven andere deelnemers tijdens feedback sessie bij mijn kwaliteiten (waar bewondering voor is) mijn rust. Ik gaf aan dat stilte tijdens de middag (bewust gecreeert door P. en M.) me onrustig maakte. Ik vind dat zonde...waarom de tijd niet nuttig gebruiken. Hup efficiency, ik wil wat leren, dus oefenen...en wel snel een beetje. Maar nee Norbert. Stilte is er en stilte heb je nodig, misschien kom ik juist daar wel in beweging. Laat die stilte maar vallen en kijk wat er met je gebeurd. Mijn (oude) opvatting over dat rust en stilte zonde zijn van de tijd zijn al overboord gegooid. Altijd wat te doen hebben, ook vooral omdat het van mezelf moest..., maar nu is het tijd om uit te vinden waarom. Wat voorkwam ik daarmee? Goede vraag om mezelf vaker te blijven stellen. Ik vind het nu heerlijk om 's avonds thuis op de bank te zitten en even niets te horen of te zien. Gewoon zitten en even niks doen....Even luisteren naar wat ik intern te zeggen heb...en pfff wat een gedachten. Toch valt me op dat ik mijn i-pod vaak opzet, even muziek horen, op de fiets, in de trein, tijdens het trainen. Altijd muziek. Maar wat hoor ik daarmee niet? Ach het is wel mooi. Ik weet dat muziek me kan ontroeren, herinneringen oproept, gedachten ontwikkeld die ik anders niet had gehad. En dan heb je gewoon ook de keus om het uit te zetten en even stil te zijn. Wat gebeurd er dan?
Wat er nu gebeurd is dat ik nog een paar uur werk en dingen afmaak op kantoor in Leiden. Over paar uur beginnen de Olympische Spelen. Een van de mooiste evenementen die er zijn. Ik weet alleen niet of ik er veel van ga zien, want mijn vakantie begint ongeveer tegelijkertijd en ik weet niet of ik TV heb daar. Nog paar dagen en dan vertrek ik met gezin naar Portugal. Twee weken een andere omgeving, andere dingen doen en lekker ander ritme. Vakantie. Even niksen....

Geen opmerkingen: